insufficient, incapable.
(գտանի գրեալ եւ ԱՆԲՈՎԱԿԱՆ). Որ չէ բաւական անձամբ անձին. անձեռնհաս. անկարօղ. գուտրէթսիզ.
Անբաւականքն այլովք խնամիցին. (Մխ. դտ.։)
Եւ որ ինչ չէ բաւական. որ հերիք չէ. եէթմէզ.
Անբաւական (համարի) զժամանակն առ ի կարգի պատմելոյ։ Գուցէ անբաւական եղանի (ձէթն) երկաքանչիւրոցս. (Զքր. Մտթ.։)
Ոչ շատացեալ. անյագ. տժգոհ, չիկշտացօղ. տօյմազ, գանաաթ պիլմէզ.
Անբաւական ագահութեամբ արծաթոյ եւ փառաց. (Լմբ. պտրգ. (որ հայի եւ ի յաջորդ նշ)։)
իբր անբաւ. անբաւելի. անչափ.
Վասն անբաւական սիրոյն՝ որ սիրեաց զմարդիկ. (Ագաթ.։)
Բնակեցաւ յարգանդի քում անբաւական բանն։ Մասնաւոր տեսութիւն շնորհաց աչաց նոցա զիւրոց փառացն անբաւական անեղին. (ՃՃ.։)
Բարձր անբաւական՝ գահ անբաւական. (Գանձ.։)
Կամ անամփոփելի.
Դաշտ անբաւական ի տեսութիւն աչաց. (Արծր. ՟Ա։)