hy    |   fr

Անհուպ

adj.

that does not approach, come near, touch;
inaccessible;
distant, far.

adj.

cf. ԱՆՀՊԵԼԻ.

Անհուպ եթերին։ Ողջունեալ զանհուպն շրթանց։ Անհուպ մատուցման դժնեայ դժրողաց։ Անհպիցն եւ անհասանելեացն ընտանեցուցեր. (Նար.։)