hy    |   fr

Անհուր

adj.

without fire;
that has no need of fire.

adj.

ἅπυρος. ignis expers. Չանցեալ ընդ հուր. յոր չիցէ մերձեալ հուր. իբր զուտ. անարատ. կամ առանց հրոյ.

Պատուական առաւել քան զոսկի անհուր. (Ես. ՟Ժ՟Գ. 12։)

Մի՛ անհուր՝ ողջակիզին սպանդ մեռցի. (Նար. ՟Հ՟Ե։)