φάσις, λέξις. dictio. Ասացուած. բան, եւ բառ. ձայն նշանական.
Լցեալ աստանօր զյաղագս այլոց հակակայիցն ասութիւն։
Ըստ այսքան յեղանակս ունի բայ զասութիւն եւ զցուցումն. (Երզն. քեր.։)
Բան է ձայն նշանական, որոյ մասանցն իմն՝ նշանական է զատ՝ իբր ասութիւն, եւ ոչ իբր ստորասութիւն կամ բացասութիւն։ Անուն եւ բայ ասութիւն կամ բացասութիւն։ Անուն եւ բայ ասութիւն եղիցի միայն. (Պերիարմ.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | ասութիւն | ասութիւնք |
accusatif | ասութիւն | ասութիւնս |
génitif | ասութեան | ասութեանց |
locatif | ասութեան | ասութիւնս |
datif | ասութեան | ասութեանց |
ablatif | ասութենէ | ասութեանց |
instrumental | ասութեամբ | ասութեամբք |