s.

φάσις, λέξις. dictio. Ասացուած. բան, եւ բառ. ձայն նշանական.

Լցեալ աստանօր զյաղագս այլոց հակակայիցն ասութիւն։

Ըստ այսքան յեղանակս ունի բայ զասութիւն եւ զցուցումն. (Երզն. քեր.։)

Բան է ձայն նշանական, որոյ մասանցն իմն՝ նշանական է զատ՝ իբր ասութիւն, եւ ոչ իբր ստորասութիւն կամ բացասութիւն։ Անուն եւ բայ ասութիւն կամ բացասութիւն։ Անուն եւ բայ ասութիւն եղիցի միայն. (Պերիարմ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif ասութիւն ասութիւնք
accusatif ասութիւն ասութիւնս
génitif ասութեան ասութեանց
locatif ասութեան ասութիւնս
datif ասութեան ասութեանց
ablatif ասութենէ ասութեանց
instrumental ասութեամբ ասութեամբք
Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Անհասութիւն, ութեան

Բացասութիւն, ութեան

Իրաւասութիւն, ութեան

Հակառակադասութիւն, ութեան

Հակասութիւն, ութեան

Համադասութիւն, ութեան

Հասկահասութիւն, ութեան

Ձեռնհասութիւն, ութեան

Մտահասութիւն, ութեան

Յառաջահասութիւն, ութեան

Յարասութիւն, ութեան

Նախադասութիւն, ութեան

Շարադասութիւն, ութեան

Պակասութիւն, ութեան

Պտղահասութիւն, ութեան

Սուտակասպասութիւն, ութեան

Ստորասութիւն, ութեան

Վաղահասութիւն, ութեան

Վերահասութիւն, ութեան

Տհասութիւն, ութեան

Voir tout