vine-branch;
branch, bough, shoot.
Երկայնատարած ուռն որթոյ, եւ ոստք այլոց տնկոց. որպէս բարւոյ ունակ կամ բերունակ, բարեբեր շառաւիղ. յն. բարին. ἁγαθόν
Մի՛ ծաղկեսցեն բարունակք նորա. (Յոբ. ՟Ի. 21։)
Բարունակն, եւ բարութիւնք իւր. (Նար. ՟Լ՟Ը։)
Այլ առաւել՝ որպէս յն. ἁναδενδράς, ἁώρυξ, κλῆμα arbustum, propago, palmes, sarentum.
Ծածկեաց զլերինս հովանի նորա, եւ բարունակք նորա զմայրսն Աստուծոյ. (Սղ. ՟Հ՟Թ.11։)
Եհան անդ ողկոյզս, եւ արձակեաց զբարունակս իւր։ Եղիցի մայր մեծ, եւ բարունակք նորա ի նմին հաստատեսցին։ Եզեկ. (՟Ժ՟Է. 6. 23։)
Բարունակք քո (այսինքն այգւոյդ) ձգեցան ընդ ծով. (Երեմ. ՟Խ՟Ը. 32։)
Բարունակ ողկուզաբեր ճշմարիտ որթոյն։ Համեղաճաշակ պտղոյն բանաւոր բարունակ. (Շար.։)
Բարունակ ասեն զայն, որ բառնայ յինքեան զբազմաշառաւիղ որթս, եթէ՛ յարմատացեալ ծառս, եւ եթէ հատեալ բազուկս փայտից (այսինքն խեչակս), յօրինեալս ի ձեւ տախտից անջրպետեալս միջոցօք. (իբր ասմա, եւ ասմալըգ) (Վրդն. յանթառամն.։)
Արուեստաւոր իմն երկրագործութեամբ երկայնաձիգ ելուզմունք բարունակացն ընդ գերակայ ծայր ծառոցն շարամանեալք. (Պիտ.։)