cf. Բարրեմ.
ԲԱՐՐԵԼ ԲԱՐՐԻԼ. Պատճառանս կարկատել. բաղբաղել. եւ Կեղծաւորիլ.
Հնազանդեալ էին ... եւ զտարեւորական զհարկս՝ առանց բարրելոյ հարկէին. յն. անպատճառ. ἁπροφασίστως (Փիլ. իմաստն.։)
Հերձուածողն. (բարրի քարոզել զհոգին սուրբ, եւ հայհոյէ զհոգին. Սեբեր. ՟Գ։)