Բժշկական

adj.

ἱατρικός, θεραπευτικός medicus, -a, -um, et sanandi vim habens Սեպհական բժշկաց եւ բժշկութեան. բժշկային. եւ Բժշկարար. առողջացուցիչ.

Ասեմք՝ բժշկական գիրք, բժշկական դեղ, բժշկական գործի. (Սահմ. ՟Ը։)

Ըստ բժշկական արուեստին բերէիք զնմանութիւն. (Եղիշ. ՟Ը։)

Հրաժարել ի վնասակարացն ըստ բժշկական բանին՝ եւ մեզ է օգտակար. (Բրս. հց.։)

Բժշկական կարծիս արտադրելով առաւել՝ քան բնական. (Փիլ. այլաբ.։)

Բժշկական կրթականութիւն ամենափորձ հնարաւորութեամբ՝ պատճառ կենաց անախտականաց. (Նար. ՟Խ՟Գ։)

Պարտ է, զի նա կամեսցի զառողջութիւնն, եւ ապա դեղքն բժշկականք ազդեսցեն. (Լմբ. սղ.։)

Տեղի տան վէրք՝ բժշկական զօրութեան քո մեծի. (Սարկ. աղ.։)

Ցօղելով յիս զբժշկականդ քո ցօղ. (Երզն. աղ.։)

Մերթ՝ որպէս Բժիշկ. հմուտ բժշկութեան.

Լուայ ի բժշկականէ ումեքէ եւ անցելոյ ընդ բանս բժշկականս՞ Մաշկ.։

Բժշկական վարդապետքն. (Մխ. բժիշկ.։)

s.

ԲԺՇԿԱԿԱՆՆ. Բժշկականութիւն, բժշկական արուեստ (ըստ յն. ոճոյ) ἠ ἱατρική եւ Մատեան բժշկական արուեստի.

Ա՛յլ արհեստք՝ կա՛մ յաղագս մարմնոյ է, որպէս բժշկականն, կամ յաղագս այնոցիկ՝ որ արտաքոյ մարմնոյ. որպէս հիւսնականն, շինողականն, դարբնականն. (Սահմ. ՟Ի՟Ա։)

Բժշկական, անուամբն Աստուծոյ, արարեալ մխիթարայ իմաստուն բժշկի, որ ի հեր քաղաքէ. (Մխ. բժիշկ.։)