Բժշկարան, աց

s.

ἱατρεῖον officina medici, vel chirurgi որ եւ ԲԺՇԿԱՆՈՑ. Տուն եւ կրպակ բժշկի, եւ տեղի եւ առիթ բժշկութեան.

Ծառայքն ի բժշկարանսն սպասելով. (Պղատ. օրին. ՟Դ։)

Բժշկարան հիւանդութեանց զանազան՝ զտեղիս զայս բացագործեալ. (Նիւս. թէոդոր.։)

Ի մէջ անցուցեալ զամենակար բժշկարանն՝ բժշկել զամենայն ախտս։ Բացեալ զիւր ամենակարն բժշկարան. (Ագաթ.։)

Բժիշկն՝ հաւատացողիդ հասեալ է. բժշկարանն բացեալ է, դեղ առաջի ե՛դեալ կայ. (Ոսկ. ղկ.։)

Եկեղեցի է բժշկարան մեղաւորաց. (Եփր. խոստով.։)

(Եկեղեցին՝) բժշկարան անսխալելի՝ տարակուսեալ պարտաւորաց. (Նար. ՟Հ՟Ե։)

Ամենայն իմաստասիրութիւն եկն եմուտ ի կեանս մեր իբրեւ զբժշկարան իմն ոգւոյ. (Փիլ. լին.։)

Ո՛վ խաչ՝ բժշկարան. (Եպիփ. խչ.։)

Դեղ բժշկութեան են աղօթքն, արգել մեղաց, բժշկարան յանցանաց. (Ոսկ. եբր.։)

Գիրք կամ մատեան բժշկութեան արհեստին. որպէս եղեւ սովորութիւն անուանել Բժշկարան մխիթարայ, Ամիրտոլվաթի, կամ Հին բժշկարան. յոր հայի եւ իմաստ բանիս.

Բա՛ց հզօր եւ գթած զբժշկարանիդ կենաց վարդապետարան. այսինքն բա՛ց զդպրոց ուսանելոյ զսուրբ գիրս եւ զվարդապետութիւն հոգեւոր բժշկութեանդ. (Նար. ՟Լ՟Ե։)

որպէս διόρθωσις medela Դեղ եւ դարման բժշկութեան. եւ Բուժիչ, բժշկարար.

Առ ժամանակն մարմնոց եւեթ բժիշկս առնէ զնոսա. յետոյ եւ զոգւոց իսկ բժշկարանս տայ ի ձեռս նոցա, զլաւն եւ զկարեւորն. (Ոսկ. մ. ՟Բ. 7։)

Բժշկարան է, եւ դեղ զօրաւոր. (Վրդն. սղ.։)