adj.

Գիտուն. գիտնական. իմաստուն. բանիբուն. ալիմ, իլիմտար.

Գիտացիր, թէ արդարեւ գիտնաւոր է. (Վրք. հց. ՟Ի՟Զ։)

Ի կողմանս կողմանս գիտնաւորաց եւ տգիտաց. (Կաղանկտ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif գիտնաւոր գիտնաւորք
accusatif գիտնաւոր գիտնաւորս
génitif գիտնաւորի գիտնաւորաց
locatif գիտնաւորի գիտնաւորս
datif գիտնաւորի գիտնաւորաց
ablatif գիտնաւորէ գիտնաւորաց
instrumental գիտնաւորաւ գիտնաւորաւք