hy    |   fr

Զուգահայր

adj.

of the same paternity, that has the same quality as the father.

s.

Որ է հանգէտ հօր, իբր հայրակից. հօր տեղը բռնօղ, հօր պէս հօրեղբար.

Ոչ որպէս տագերբ, այլ իբր նոյնազաւակ զուգահարբ զմանկունսն փայփայեցեր (առ Մեսրոպաւ՝ որպէս առ Սահակաւ). (Խոր. ՟Գ. 68։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif զուգահայր զուգահարք
accusatif զուգահայր զուգահարս
génitif զուգահաւր զուգահարց
locatif զուգահաւր զուգահարս
datif զուգահաւր զուգահարց
ablatif զուգահաւրէ զուգահարց
instrumental զուգահարբ զուգահարբք