adj.

equal, just, equivalent;
alike, same.

adj.

ἵσος aequalis Հաւասարակից. ամենայնիւ հաւասար. հանգէտ. զուգական. զուգակշիռ.

Զուգահաւասար Երրորդութիւն. (Ճ. ՟Ա.։)

Յանհաւասարս զզուգահաւասարն դնես գոյացութիւն (կամ ենթակայութիւն)։ Զուգահաւասար առ երկոսին դնելով թշնամութիւն. (Յհ. իմ. երեւ. եւ Յհ. իմ. պաւլ.։)

Զթոռն քո Վարդան՝ կարգեսցէ ի վերայ Հայոց զուգահաւասար թագաւորին. (Խոր. ՟Գ. 64։)

Որ կենօք եւ աւուրբք զուգահաւասար նմա էին. (Յհ. կթ.։)

Ճշմարիտ խաղաղութեանն ոչինչ է զուգահաւասար յէիցս բարեաց. (Շ. թղթ.։)

Ոչինչ յերկրաւորացս՝ երկնայնոց տրիցն գտաւ զուգահաւասար. (Լմբ. ստիպ.։)

adv.

ἑξ ἵσου aeque, aequaliter Հաւասարապէս. միապէս.

Ի բա՛ց կացցէ մեզ զուգահաւասար՝ ե՛ւ Սաբելի ի միասին հաւաքումն, ե՛ւ Արիոսի բաժանումն. (Ածաբ. մկրտ.։)

Առ նմա մահ եւ կեանք զուգահաւասար ի միասին ընթանային. մարմնով մեռեալ, եւ կենդանի Աստուածութեամբն. (Սարգ. ՟ա. պետր. ՟Բ։)