self-admiration, self-conceit, presumption, vanity, arrogance.
αὑταρεσκεία sibi ipsi placere Ինքնահաճն լինել. ինքնահաւանութիւն. ամբարտաւանութիւն. հպարտութիւն.
Ոմանք զսնափառութիւն եւ զամբարտաւանութիւն ինքնահաճութիւն կամին սահմանել. (Կլիմաք.։)
Որ ըստ իւր ցանկութեանն ընտրեսցէ զգործն. ամբաստանութիւն զինքենէ բերէ՝ նախ առաջին զինքնահաճութիւն. (Բրս. հց.։)
Ոչ ել յաշտարակ ինքնահաճութեան. (Լմբ. առ ոսկան.։)
Մերթ թուի նշանակել՝ Ինքնակամ յօժարութիւն. բայց մարթի բերիլ եւ ի ՟ա. նշ. յասելն.
Իսկ եթէ ի կողմանէ աղջկանն առանց օրինացն սահմանի ինքնահաճութեամբ փորձի ոք դարձուցանել. (Մխ. դտ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | ինքնահաճութիւն | ինքնահաճութիւնք |
| accusatif | ինքնահաճութիւն | ինքնահաճութիւնս |
| génitif | ինքնահաճութեան | ինքնահաճութեանց |
| locatif | ինքնահաճութեան | ինքնահաճութիւնս |
| datif | ինքնահաճութեան | ինքնահաճութեանց |
| ablatif | ինքնահաճութենէ | ինքնահաճութեանց |
| instrumental | ինքնահաճութեամբ | ինքնահաճութեամբք |