vowel;
that has a sound by itself.
αὑτόφωνος sua voce utens. Յինքենէ այսինքն յաստուծոյ անտի ձայնեալ, կամ Ինքնին ձայնօղ. ինքնախօս. ինքնասաց.
Ոչ ոք էր, որ տեսլեան բնութեան, կամ ինքնաձայնին բարբառոյ ժուժեալ կարէր. (Ագաթ.։)
Նովաւ լսեմք զինքնաձայն հնչումն նորա. (Ոսկիփոր.։)