self-acting, independent, spontaneous.
αὑτοκέλευστος injussus, sua sponte. Ինքնն հրամանատար առանց հրամայելոյ ուրուք ինքեան. ինքնաշարժ. ինքնիշխան. ինքնակամ. մտադիր.
Վասն ինքնահրաման առաջնուրդութեան հոգւոյն սրբոյ. (Ագաթ.։)
Առնելով զերախայրեացն զմուտս՝ ինքնահրաման յօժարութեամբ եւ պատրաստութեամբ. (Փիլ. քհ.։)
Որ ընդ սոսայս անցանէ զօրութիւն. ինքնահրաման իմն ունի զյարձակումն յառաջակամ շնչով. (Նիւս. կազմ.։)
Իբր Ինքնին. ինքնակամութեամբ. եւ ձեռներեցութեամբ. առանձնական իշխանութեամբ.
Ինքնահրամանք հանդերձ յօժարութեամբ նկրտէին. (Փիլ. լիւս.։)
ինքնահրաման բարձի զխըտրոց. (Յհ. կթ.։)