bending, curvature;
retraction, retiring, contraction, shrivelling;
tenacity, sordid avarice, niggardliness;
— երեսաց, wrinkle.
յն. պէսպէս, եւ ῤυτίς ruga. Կարկամիլն. կնճռումն. կծկումն. խորշ կամ խորշոմութիւն մորթոյ. եւ պնդութիւն. խստութիւն. արատ. աղտ. եւ Յետնութիւն. տարտամութիւն. եւ ժլատութիւն. կծկըտիլը, քաշուիլը, կռնճմըտիլը, եւ կամկարութիւն, եւ ագահութիւն.
Մի ունիցիմք սպի, եւ մի խորշ ինչ եւ կարկամութիւն. (Ոսկ. եբր. ՟Ի՟Ը։)
Առ ի բառնայ զամենայն արատ եւ զբիծ կարկամութեան ի սմանէ. (Յհ. իմ. եկեղ.։)
Պարարտ ծերութեամբ, ոչ ունելով կարկամութիւնս ի դէմսն. (Պիտ.։)
Ոչ արատ, ոչ սպի մեղաց, ոչ կարկամութիւն սեւութեան։ Ի բա՛ց թօթափեցէք զթոշետեսակ կարկամութիւն յոգւոց ձերոց։ Մի իւ իք կարկամութեամբ մեղաց զկնի մկրտութեանն աղտեղանալ. (Սարգ. ՟ա. պետ. ՟Գ. ՟Դ. ՟Ը։)
Կարկամութիւնք կռամոլ ախտին՝ ողորմութեամբ խորտակեսցին. (Յիսուս որդի.։)
Նուաղութիւն տեսնելեաց, կարկամութիւն ընթացից, դողդոջումն ձեռին. (Սկեւռ. աղ.։)
Որ արձակեաց զպապանձումն ձայնին զաքարիայ, ընդ նմին համարձակեցոյց զկարկամութիւն իմ՝ գովել զայն, որ գովեցաւ ի տեառնէ. (Ճ. ՟Ժ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | կարկամութիւն | կարկամութիւնք |
| accusatif | կարկամութիւն | կարկամութիւնս |
| génitif | կարկամութեան | կարկամութեանց |
| locatif | կարկամութեան | կարկամութիւնս |
| datif | կարկամութեան | կարկամութեանց |
| ablatif | կարկամութենէ | կարկամութեանց |
| instrumental | կարկամութեամբ | կարկամութեամբք |