cf. Կարկաջահոս.
ԿԱՐԿԱՋԱՀՈՍ ԿԱՐԿԱՋԱՍԱՀ. գրի եւ ԿԱՐԿԱՉԱՍԱՀ, ԿԱՐԿԱՃԱՍԱՀ. որ կարկաչէ ի հոսելն, կամ սահի կարկաջիւք. կարկըչան.
Կարկաջահոս վտակ եդեմայ. (Ոսկ. լս.։)
Ծով իւր ալեօքըն ցնծայ՝ կարկաջահոս վտակօք. (Տաղ.։)
Գետս կարկաջասահ ի յարեւմտից ընդ մեջ անցանելով. (Խոր. ՟Ա. 11։)
Կարկաջասահ շրջան առեալ (եփրատայ). (Շ. վիպ.։)
Ջուր կարկաջասահ հոսեալ՝ յանծայրածաւալ ծուէն. (Շ. տաղ.։)
Եւ ջուրց (ասեմք ի գովութիւն), քաղցրաճաշակ, կարկաջասահ, ականակիտ. (Երզն. քեր.։)