ἑκκλησία Տեղի կոչման. ատեան. ժաղովարան. Եկեղեցի. (զի յն. էլքքլիսի՛ա, է արտակոչութիւն, հրաւէր)
Եւ զմիւսն հերքեալ արտաքսեսցուք ի սրբումն կոչարանէ։ Եզակի քառեակ թուով միայն ի սրբումն կոչարանին օթագացեալ. (Արծր. ՟Դ. 9. եւ 11։)
(Եկեղեցի) կոչի կոչարան։ Լուսանկար կոչարան. (Անան. եկեղ։)
Կամ Կոչունք. հրաւէր.
Յորժամ կոչես զազգս երկրածին՝ ի հանրական կոչարանին. (Յիսուս որդի. (որ եւ ատեան դատաստանի։))
ԿՈՉԱՐԱՆ. Գործի կոչման յեկեղեցի. կոչնակ. ժամհար.
Կոչարան բարւոք հաւաքման փոյթ ընթացիւք ի յարկն օրհնութեան. (Նար. ՟Զ՟Բ։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | կոչարան | կոչարանք |
| accusatif | կոչարան | կոչարանս |
| génitif | կոչարանի | կոչարանաց |
| locatif | կոչարանի | կոչարանս |
| datif | կոչարանի | կոչարանաց |
| ablatif | կոչարանէ | կոչարանաց |
| instrumental | կոչարանաւ | կոչարանաւք |