Հաւաստագոյն, Գունի, Ից

adj.

Ստոգագոյն. յայտնագոյն.

Հաւաստագոյն բանիւ։ Հաւաստագոյն եւս գստահութեամբ. (Պիտ.։)

Որոյ մահուամբն հաւաստագունիւ. (Անան. եկեղ։)

adv.

Յոյժ հաւաստաբար. ստուգագոյնս.

Հաւաստագոյն բացատրել, կամ պահել։ Հաւաստագոյնս ստուգել. (Անյաղթ պորփ.։ Ճ. ՟Ա.։ Վրդն. ծն.։)