certain, true, indubitable, sure, convincing, conclusive, incontestable, positive;
demonstrative, justificative;
cf. Հաւաստեաւ;
— կորուստ, certain loss;
— գիտել, to know for certain;
— առնել, to assure, to convince, to prove;
— իմն է զի, it is certain that.
σαφής certus, manifestus, perspicuus ἁκριβής accuratus, diligens, exploratus, requisitus. (ի ձայնիցս Աստի, հաստատ. յստակ. եւ հա՛. այո. հաւանելի. հաւատալի, եւ այլն) Ճշգրիտ. ստոյգ. հաստատուն. քաջայայտ. աներկբայ. արժանահաւատ. անվրէպ. ճիշդ. անաչառ.
Հաւաստի քննութեամբ, կամ ընտրութեամբ։ Ի հաւաստի քննութեան. (Իգն.։)
Ստուգութեամբ իմն հաւաստի զբանն առնէին։ Զյոյժ հաւաստին, եւ զյաւէտ կարելին. (Յհ. կթ.։)
Ի հաւաստի (կամ հաւատարիմ) արանց. (Խոր. ՟Գ. 67։)
Հաւաստի եղիցի, կամ է, կամ լինել. (Պորփ.։ Խոր. ՟Ա. 4։)
Եւ զի մեռեալն՝ էր կենդանի, թէպէտեւ մահն էր հաւաստի. (Շ. խոստ.։)
Եւ ի նոցանէ՝ զոր ինչ հաւաստին կարծեմք, առնուլ. (Խոր. ՟Ա. 2։)
Կամ գ. cf. ՀԱՒԱՍՏԻՔ.
Բազում հաւաստեաւ եւ ճշգրիտ պատմէ. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 1։) յն. μετὰ ἁκριβείας cum diligentia.
ՀԱՒԱՍՏԻ. մ. Հաւաստապէս, հաւաստեաւ.
Հաւաստի ի յունական ոմանս կամ պատմութիւնս. (Խոր. ՟Ա. 1։)
Հաւաստի մեկնել, կամ գիտել, ուսանել, ի վերայ հասանել. (Նախ. դան.։ Մխ. երեմ.։ Մաշկ.։ Վրք. հց. ՟Ժ՟Դ։ Իսկ Առ որս. ՟Ժ՟Գ։)
եւ (Իգն.)
Այլոցն հաւաստի քննիչքն, կամ քննիչ գոլ, կամ քննիչ լինել. լինի ա. եւ մ։
ՀԱՒԱՍՏԻՔ, տեաց. գ. σαφήνεια certitudo, persdpicuitas ἁκρίβεια accuratio, accurata diligentia. Ստուգութիւն. անվրէպ ճշդութիւն. հաստատութիւն եւ ապացոյց ճշմարտութեան. արդիւնք հաւատարմութեան. փոյթ եւ ճիգն զգւոշաւոր.
Անվրէպ զրուցացն հաւաստիք. (Յհ. կթ.։)
Գտանել զժամանակին հաւաստիս. (Լմբ. սղ.։)
Հաւաստիք օրինացն վասն շաբաթուն։ Կարգէ զբանն հաւաստեօք։ Ընտրեն ի մարգարէից անտի զհաւաստիսն. (Իգն.։)
Եւ զպատարագն ընդ նմին յիշեաց, որ գործոցն էին հաւաստիք. (Սարգ. յկ. ՟Է։)
Ի քրտան եղեւ, զի զհաւաստիս մարդանալոյն ցուցցէ։ Բազում հաւաստեօք տայր ընդունել զայն։ Դիտեա՛ ինձ զմարգարէութեանցն հաւաստիս։ Պահին բազում հաւաստեօք։ Տե՛ս ո՛րչափ հաւաստեաց պէտք են մեզ, զգուշասցո՛ւք եւ այլն։ Մեծամեծ հաւաստեօք լեալ ամբաստան զնոցանէն։ Նշանա՞ցն հանդէսք, եթէ առաքինութեանցն հաւաստիք. (Ոսկ. ստէպ։)
Զի եթէ յօրինակին եւ ի ստուերին այսպիսի հաւաստիք պահանջէին, ո՛րպիսի ինչ հաւաստիք ապա ի նորս պահանջին. (Սարգ. յկ. ՟Զ։)