չ.

ὀδεύω, διοδεύω, ὀδοιπορέω viam vel iter facio, gradior, permeo, transeo. Գնալ ի ճանապարհ ուրեք. ուղեւորիլ. ուղի հատանել. անցանել. երթալ՝ յառաջ խաղալ.

Սամարացի ոմն ճանապարհորդեալ՝ եկն ընդ նոյն առ նովաւ։ Ի նաւ ելեալ ոք՝ ընդ ամեհի ալիս կամիցի ճանապարհորդել. (Ղկ. ՟Ժ. 33։ Իմ. ՟Ժ՟Դ. 1։)

Ընդ յիսուսի ճանապարհորդեալ՝ ի գլուխ լերինն ելցուք. (Սարգ. ՟բ. պ. ՟Բ։)

Ճանապարհորդեա՛ առանց յետս դառնալոյ. (Ածաբ. մկրտ.։)

Ճանապարհորդէր ի սինայ լեառն. (Վրք. հց. ՟Ժ՟Թ։)

Որք նախաշաւիղ ճանապարհորդեն սրբութեամբ ի ճշմարիտ բարիսն. (Յճխ. ՟Ժ։)

Ճանապարհորդեալ ընդ ամենայն կիրս մարդկային կենցաղոյս. (Պտրգ.։)