adj.

Նոյն ձայն է եւ յայլ լեզուս. μαρμάρινος marmoreus. որ եւ ՄԱՐՄԱՐԻՈՆԵԱՅ. ՄԱՐՄԱՐԵՂԷՆ. Կճեայ. մէրմէրէ.

Սրունք նորա սիւնք մարմարեայ (կամ կճեայք). (Երգ. ՟Ե. 15։)

Հայեա՛ց յերկինս՝ քան ի քարինսդ եւ ի սիւնս մարմարեայս. (Ոսկ. ՟ա. տիմ.։)

Շինեաց ի վերայ խաչին մարմարեայ խորանս. (Պտմ. վր.։)

Ունէի սրահս գեղեցիկս, որմս մարմարեայս. (Վրք. հց. ՟Ժ՟Ա։)

Զճակատն հարկանելով ընդ մարմարեայ սալին. (Հ=Յ. դեկտ. ՟Է.։)

Բագին մարմարեայ։ Մարմարեայ գումբէթ. (Տէր Իսրայէլ. հոկտ. ՟Ի՟Բ. Տէր Իսրայէլ. հոկտ. ՟Ի՟Ե.։)