body;
flesh;
man, creature, mortal;
corpse, dead body;
carcass, carrion;
body, consistency;
whole, ensemble;
solid;
— առնուլ, to become incarnate;
եւ բանն — եղեւ, and the Word was made flesh;
cf. Երկնային.
σῶμα corpus. Որպէս դիմաբաժանեալ Հոգւոյ՝ է Նիւթ, տարր, նիւթեղէն եւ զգալի էակ կենդանի կամ մեռեալ կամ անզգայ. ... եբր. կէվիա. թ. կէվտէ, կէովտէ.
Մարմին մարդկան, անասնոց, թռչնոց, ձկանց։ Մարմինք երկնաւորք, եւ մարմինք երկրաւորք։ Զմարմին եւ զոգի։ Ոգւոց եւ մարմնոց։ Այս է մարմին իմ։ Մարմին նորա ոչ ետես ապականութիւն։ Անդամք մարմնոյ։ Գտին զայն ամենայն մարմին մեռեալ։ Զմարմինս նոցա կախեցին զպարսպէն.եւ այլն։
Զի՞նչ է մարմին. գործի հոգւոյ առ ի կենցաղս հաղորդութեան. (Անյաղթ հց. իմ.։)
Մարմինն կրեալ ասի զհոգին. ուստի եւ կապարան մարմինն կոչէ հոմերոս։ Վասն որոյ մարմին կոչի, այսինքն ընդարմ. վասն զի ընդարմացուցանէ զհոգին, եւ ընդարմանայ ի գերեզմանի. (Սահմ. ՟Ը.) (որ է ստուգաբանութիւն հյ. յարմարեալ յունին. զի սօ՛մա, է մարմին, եւ սի՛մա, նշան, կնիք, կապարան, բանտ, գերեզման։)
ՄԱՐՄԻՆ. σάρξ caro. Որպէս Միս՝ դիմաբաժանեալ ընդ արիւն. եւ ընդ ոսկր. ... եբր. պասար, չէար եւ այլն. այլ որպէս ի մեզ՝ նոյնպէս եւ յայլ լեզուս նոյնանայ ստէպ ընդ ՟Ա նշ.
Առ մի ի կողից նորա, եւ ելից ընդ այնր մարմին։ Մարմին ի մարմնոյ իմմէ. եղիցին երկուքն ի մարմին մի։ Երինջք ընտիրք մարմնով, վտիտք մարմնով։ Զոսկերօք եւ զմարմնովք նորա։ Հերք իմ եւ մարմինք։ Մարմին եւ արիւն ոչ յայտնեաց քեզ։ Հացն՝ զոր ես տաց, մարմին իմ է։ Կերիցեն թռչունք զմարմին քո։ Ոչ ամենայն նոյն մարմին է. այլ՝ այլ մարմին է մարդկան, եւ այլ մարմին անասնոց. եւ այլն. որպէս ի վեր անդր։ Ուստի նոյն բառք այլոց ազգաց ըստ կրկին նշ. թարգմանին ի մեզ ըստ տեղւոյն նաեւ Դի, Գէշ, Մարդ, Անձն, եւ այլն։ Որպէս Մարմին կոչի փոխաբերութեամբ եւ մարմնասէրք, երկրաքարշք վարուք, ընկղմեալք ի նիւթ։ Մարմին կոչի եւ իսկութիւն մարմնոյ՝ հակադրեալ ստուերի. որպէս եւ վերին երես մարմնոյ կամ մորթն, իբրեւ մասն մսոյ, եւ այլն։
ՄԱՐՄԻՆ. որպէս Մարդն ամբողջ, եւ կատարեալ մարդկութիւնն քրիստոսի.
Բանն մարմին եղեւ։ Տեսցէ ամենայն մարմին զփրկութիւն աստուծոյ մերոյ, եւ այլն։ Ձայն արձակեալ ի ձեռն մարմնոյն՝ զղազար կոչեաց. այսոքիկ լինին ի ձեռն մարմնոյն, այլ ոչ էին գորք մարմնոյ. (Պիտառ.։)
ՄԱՐՄԻՆ երկրաչափական. σῶμα corpus. Քանակ՝ որ ունի զերկայնութիւն եւ զլայնութիւն եւ զխորութիւն, այսինքն թանձրութիւն.
Շշարունակն, ո՛րկէն, գիծ, մակերեւութիւն, մարմին. (Արիստ. քանակ.։)
Կամ Ամբողջութիւն իրաց.
Մարմին ամենայն պատ առեալ զամենեքումբք. (Շիր.։)