hy    |   fr

Միախառնութիւն, ութեան

s.

temperance.

s.

Ի մի խառնութիւն. բարեխառնութիւն. ըստ յն. վերախառնութիւն.

Ե՛ւս յաճախագոյն միախառնութիւնն լինիցի. (Ոսկ. ՟ա. տիմ. ՟Ժ՟Ե։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif միախառնութիւն միախառնութիւնք
accusatif միախառնութիւն միախառնութիւնս
génitif միախառնութեան միախառնութեանց
locatif միախառնութեան միախառնութիւնս
datif միախառնութեան միախառնութեանց
ablatif միախառնութենէ միախառնութեանց
instrumental միախառնութեամբ միախառնութեամբք