adj.
Համազօր. համագոյ եւ ամենազօր.
Որդի աստուծոյ միածին, այսինքն է ի զօրութենէ հօր ծնեալ, ոչ եղեալ, միազօր հօր. (որպէս թէ յն. ուսի՛ա, իցէ լծ. ընդ հյ. ոյժ) (Եւագր. ՟Ժ՟Ը։)
Որպէս մին աստուած միազօր՝ համակ քաղցր, ի մէնջ հարկեալ՝ եւ տանջէ եւս. (Վրդն. պտմ.։)