temperate.
εὕκρατος temperatus. Բարեխառն. զուգահաւասար. բարեկարգ.
Արասցէ միախառն։ Միախառն խառնուածով. (Վեցօր. ՟Գ. ՟Ե։)
Հայելով ի միախառնն, որ զխառնուածս յարմարեալ կազմէ. (Եղիշ. ՟Բ. (ա՛յլ ձ. միխառնն, կամ մի խառնն։))
Լերամբքն եւ բլրովք եւ ձորովք զանհարթ կրօնսն ի միախառն համեստութիւն խառնեալ յայտ առնէ. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 10. (յն. ի մի՝ իմաստասիրութեան՝ հաւասարութիւն։))
Իսկ իբր մ. Միախուռն. համախումբ. միաբան.
Մատաթի եւ որդիք իւր, եւ ամենայն լրումն հաստատնոցն միախառն ելանէին. (Վրդն. սղ.։)