hy    |   fr

Յօդականութիւն, ութեան

s.

compound.

s.

Յօդաւորութիւն. բաղկացութիւն. բաղադրութիւն. թանձրութիւն.

Միաւորեալ միացոյց Աստուածն զպարզութիւն աստուածային բնութեան իւրոյ ընդ յօդականութիւն տարրական բնութեանս մերոյ. (Անան. եկեղ։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif յօդականութիւն յօդականութիւնք
accusatif յօդականութիւն յօդականութիւնս
génitif յօդականութեան յօդականութեանց
locatif յօդականութեան յօդականութիւնս
datif յօդականութեան յօդականութեանց
ablatif յօդականութենէ յօդականութեանց
instrumental յօդականութեամբ յօդականութեամբք