junction, conjunction, bond, union, connexion.
Յօդիւ կապումն. շաղկապումն. յօդակապ. յօդ.
Ընդ նա յօդակապութեամբ հոգւոյն խառնեցան։ Տտրանայ ի գլուխն Քրիստոս յօդակապութեամբ հոգւոյ. (Լմբ. պտրգ.։)
Պահել զնոյն միաբանութիւն յօդակապութեամբ հոգւոյն։ Անդամ ապականեալ ոչ կարէ պահել զյօդակապութիւն գլխոյն. (Սկեւռ. յար.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | յօդակապութիւն | յօդակապութիւնք |
| accusatif | յօդակապութիւն | յօդակապութիւնս |
| génitif | յօդակապութեան | յօդակապութեանց |
| locatif | յօդակապութեան | յօդակապութիւնս |
| datif | յօդակապութեան | յօդակապութեանց |
| ablatif | յօդակապութենէ | յօդակապութեանց |
| instrumental | յօդակապութեամբ | յօդակապութեամբք |