articulated, articular;
articulated, uttered;
well expressed, well turned, harmonious.
ἁρθρώδης, ἑνάρθρος articulosus, compositus. Ունօղ զյօդս. յօդական. յօդեալ. բաղյօդեալ. բաղադրեալ. բաղկացեալ. տարրեղէն. մարմնեղէն. նիւթական.
Ոչ եթէ յօդաւոր անդամք գոն Աստուծոյ. (Խոսր.։)
Զվիշապն յօդաւոր ընդ պարզականին (այսինքն մարմնաւոր ընդ անմարմնոյ)։ Խաչս փրկական՝ անմահն իսկութեան՝ յօդաւոր մարմնոյն խառնմամբ՝ եղեալ օթարան։ Յօդաւոր մարմնով ի քէն ծնաւ։ Զյօդաւոր մարմինն միակ՝ խառնեաց ընդ աստուածական բնութեանն իւր անքակ. (Նար. մծբ. եւ Նար. խչ. եւ Նար. կուս.։)
ՅՕԴԱՒՈՐ. ἑναρμόνιος harmoniae aptus, consonus, congruus, appositus. Բարեյօդ. բարեյարմար. պատկանեալ. պատշաճեալ. համեմատական.
Պատասխանիս բանիցն հարցողաց յօդաւորս եւ պատշաճաւորս առնէ. (Նար. երգ.։)
Ըստ թուոյ յօդաւորի. (Նիւս. բն.։)
Յօդաւորի առ աստուածայինսն, եւ կարգեցելոյ։ Ամենեցունց գերազարդի, եւ ըստ կարգի յօդաւոր՝ շաղկապականի կցորդութեան. (Դիոն. երկն. եւ Դիոն. եկեղ.։)
ՅՕԴԱՒՈՐ. ἑνάρθρος articulatus. Բարբառեալ ձեւաւոր հնչմամբ. յարմարաւոր յօդմամբ ձայնաւոր եւ բաղաձայն տառից արտաբերեալ ընդ բերանն. նշանական. որոշեալ.
Զանազանեալք ի միմեանց յօդաւոր ձայնիւս. (Ածաբ. ժղ.։)
Ձայն ինչ յօդաւոր բացակատարէր։ Յօդաւոր ձայնս լսել ասի. (Նոննոս.։)
Իմացուածովք զբանն բերիցեմք, եւ յօդաւոր ասիւք պատշաճեմք. (Խոսր.։)
Զձայնից յօդաւորաց, եւ անյօդից. (Սարկ. քհ.։)
Կիսաձայնքն բարբառս գործեն կայս եւ անկատարս. ապա եթէ ինչ ի ձայնաւորացն շարադասեսցի, լի ձայն յօդաւոր առցէ։ Թէպէտեւ զանազանագոյն բարբառեսցին (կենդանիք), յօդաւոր ոչ երբէք. (Փիլ. լին. եւ Փիլ. լիւս.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | յօդաւոր | յօդաւորք |
| accusatif | յօդաւոր | յօդաւորս |
| génitif | յօդաւորի | յօդաւորաց |
| locatif | յօդաւորի | յօդաւորս |
| datif | յօդաւորի | յօդաւորաց |
| ablatif | յօդաւորէ | յօդաւորաց |
| instrumental | յօդաւորաւ | յօդաւորաւք |