cf. Յօժարագոյն.
ՅՕԺԱՐ. մ. ՅՕԺԱՐԱԲԱՐ προθύμως, προερετικῶς prompte, sponte, ultro, libenter, alacriter. Յօժար կամօք. կամակար. ախորժ հաճութեամբ. յօժարութեամբ. մտադիւր. սիրով, սրտանց.
Սերմանեաց յօժար զսերմանիսն իւր յերկիր. (Եփր. համաբ.։)
Քաջապէս մտին յօժար ի կապանս բանտիցն. (Տաղ.։)
Յօժար զբօսեալ են զկարասեաւ. (Ոսկ. եբր.։)
Ի մեզ միութեանն լինել յօժարաբար։ Զկատարելութեանն յօժարաբար ընձեռեալ ախորժակս. (Կիւրղ. գանձ.։ Պիտ.։)