construction.
cf. ՇԻՆՈՒԹԻՒՆ.
Որդիք, եւ շինումն քաղաքի՝ հաստատեն զանուն. (Սիր. ՟Խ. 19։)
Որ յառաջն արդիւնաւոր էր ի շինումն եկեղեցւոյն. (Կիր. պտմ.։)
Ընդ եդեալ հիմունս ի նոր սիոն՝ ըզմեզ յօդեա՛ շինմամբ ի նոյն. (Շար.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | շինումն | շինմունք |
| accusatif | շինումն | շինմունս |
| génitif | շինման | շինմանց |
| locatif | շինման | շինմունս |
| datif | շինման | շինմանց |
| ablatif | շինմանէ | շինմանց |
| instrumental | շինմամբ | շինմամբք |