s.

evil-mindedness, ill-intention, malevolence, malignity;
cunning, wiliness, finesse.

s.

κακόνοια mala mens, pravitas. Չարամիտն գոլ. չարախոհութիւն.

Զքրիստոսամարտիցն ի բաց դարձուցանելով չարամտութիւն. (Կիւրղ. գանձ.։)

Յայտ է թէ չարամտութեամբ գործես. (Մխ. առակ.։)

Արտաքսեաց զնա յիւրմէ տէրն իւր վասն չարամտութեան իւրոյ. (Վրք. հց. ՟Բ։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif չարամտութիւն չարամտութիւնք
accusatif չարամտութիւն չարամտութիւնս
génitif չարամտութեան չարամտութեանց
locatif չարամտութեան չարամտութիւնս
datif չարամտութեան չարամտութեանց
ablatif չարամտութենէ չարամտութեանց
instrumental չարամտութեամբ չարամտութեամբք