resentful, revengeful, rancorous, spiteful;
— լինել, to bear or owe a grudge, to foment rancour or hate.
νησίκακος injuriae acceptae memor. Յիշաչար. ոխակալ. ոխ պահօղ.
Աղուէսք բնակին ի չարայուշ անձին։ Ընծայ չարայուշի մրջմնակեր պատարագ է. (Վրք. հց. ՟Ը. ձ։)
Կենդանին այն (այսինքն ուղտն) չարայուշ է եւ ոխապահ։ Չարայուշ բարոյից ուղտոց. (Ոսկ. եբր.։ Վեցօր. ՟Ը։)
Մի՛ նախանձոտ, մի՛ չարայուշ։ Մի՛ չարակամ, մի՛ չարայուշ. (Եփր. պհ.։ Ճշ.։)
Ամբարհաւաճ, կամ չարախօս, կամ չարայուշ. (Մաքս. եկեղ.։)
Չարայուշքն յանդիմանին ի պատժին. (Համամ առակ.։)
Բարեխորհ, անյիշաչար. եւ ոչ չարայուշ առ մեծամեծս եւ փոքունս. (Սոկր. ՟Է. 22. յորմէ եւ Աբր. մամիկ.։)
Որպէս կատաղի եւ հարկանօղ չարայուշ. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 38։)
ՉԱՐԱՅՈՒՇ ԼԻՆԵԼ. μνησικακέω mali vel injuriae aceeptae memor sum, recordor. Անմոռաց յիշել զինքեան եղեալ չարիս.
Մի՛ չարայուշ լինիք, եւ մի՛ վրէժ խնդրէք. (Ոսկ. հռ.։)
Եւ ոչ արիանոսացն չարայուշ եղեւ, որ զնորա մահ ըղձանային. (Սոկր.։)
Մի՛ յետ թողութեանն չարայուշ լինիցիմք մտօք, որպէս բազումք. (Երզն. մտթ.։)