adj.

prone, disposed or inclined to evil.

adj.

Յօժարեալ ի չար անդր. չարասէր. չարակամ.

Չարայօժարն մտցէ ի դատաստան նորա. (յն. այլազգ) (Սիր. ՟Ի՟Թ. 26։)

Չարայօժար եւ մեղասէր։ Ո՜վ ժպիրհ եւ չարայօժար. (Վեցօր. ՟Ե։ Կոչ. ՟Ժ՟Ա։)

Գազան զայրացեալ (է) չարայօժարն. (յն. չարութիւն յօժարութեան) (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 9։)