to glory, to vaunt, to boast, to brag, to hector, to praise oneself;
to put oneself forward, to aim at winning distinction, to preach up oneself, to make a merit of, to affect haughty airs, to play the braggart, to swagger, to be vain-glorious, proud or vain of;
պանծացեալ —, to pride oneself, to look big, to be proud of;
պարծիմ գոլ, I have the honour to be...
καυχάομαι, ἑγκαυχάομαι , κατακαυχάομαι glorior, jacto. Պանծալ . նազիլ անձնագով լինել. պերճանալ. ճոխանալ. մեծաբանել. վստահանալ ընդ բարիս եւ ընդ փառս՝ անձին (որ է չար), կամ Աստուծոյ (որ է բարի). պարծենալ.
Մի՛ պարծիք, եւ մի խօսիք զամբարտաւանս։ Մի՛ պարծեսցի կորն իբրեւ զուղիղն։ Գուցէ պարծիցի իսրաէլ ի վերայ իմ, եւ ասիցէ՝ թէ ձեռն իմ փրկեաց զիս։ Այսպէս ասէ տէր. մի՛ պարծեսցի իմաստունն յիմաստութիւն իւր, եւ մի՛ պարծեսցի հզօրն ի զօրութիւն իւր, եւ մի՛ պարծեսցի մեծն ի մեծութիւն իւր. այլ յայն պարծեսցի՝ որ պարծիցին, իմանալ եւ ճանաչել զիս, եւ այլն։
Ուրախացնել ի գինիս՝ պարծէր. (Խոր. ՟Գ. 23։)
Սատանայ՝ որ ինեւ խրոխտացեալ պարծէր, ինեւ կորացեալ ամաչեսցէ. (Եղիշ. ՟Ը։)
հարսնացեալ կոյսն անարատ պարծեալ վերագոչէ. (Զքր. կթ. յեկեղ.։)
Գտանի եւ հայցական խնդրով.
Որ այժմս խաբէ զմեզ, պարծեսցի զանհաւատութիւն մեր (առ տէր). (Բրս. հց.։)
Նա դարձեալ զայս պարծի եւ խրոխտանայ. (Իսիւք.։)
Արի՛ պետրէ, զեն եւ կե՛ր, եւ նորա զօրինացն պարծեալ, եթէ խառնակ ինչ եւ անսուրբ ոչ եմուտ ի բերան իմ. (Եփր. մակաբ.։)