vaunt, boast, show, ostentation, pride;
glory, splendour;
decorum, honour;
—նս տալ անձին վասն, to pique or plume oneself on, to glory in;
—նս համարիլ, to be proud of, to be boasted or vaunted of, to make it one's boast to.
καύχημα, καύχησις, γαυρίαμα, κόμπος gloriatio, jactatio, jactantia, ostentatio. Պարծիլն, եւ նիւթ պարծելոյ. պարծանք. շքեղութիւն. պերճութիւն. եւ յարգանք. եւ Մեծաբանութիւն.
Նա է պարծանք քո, եւ նոյն աստուած քո։ Քո է տէր պարծանք եւ յաղթութիւն։ Օրհնեմք զանուն պարծանացդ քույ։ Պսակ պարծանաց ծերութիւն։ պարծանք որդւոց հարք իւեանց։ Յամօթ լերուք ի պարծանաց ձերոց։ Արասցէ զերուսաղէմ ի պարծանս ի վերայ երկրի, Եւն։ Դուք էիք մեր պարծանք (կամ պարծանս) առ թշնամիսն ճշմարտութեան։ Այն ամենայն՝ մարմնոյ պարծանք էին։ Զորս մեծ պարծանս համարէին. (Եղիշ.։)
Այս իսկ են պարծանք, եւ զսոյն բարգաւաճանս համարին։ Զի մի ինչ կարծեցի՝ թէ անձնյարգութեան եւ պարծանացիցէ վարդապետութիւն. (Ոսկ. մտթ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | պարծանք | |
| accusatif | պարծանս | |
| génitif | պարծանաց | |
| locatif | պարծանս | |
| datif | պարծանաց | |
| ablatif | պարծանաց | |
| instrumental | պարծանաւք |