hy    |   fr

Սարտուցանեմ, ուցի

va.

to rebuff, to spurn, to repulse, to shock, to estrange, to cause a separation, to alienate, to detach;
to scare, to startle, to cause or give umbrage to;
— ի ստենէ, to wean, to disaccustom.

ն.

Տալ այլում սարտնուլ. ընդոստուցանել.

Եթէ այսպէս սարտուցանէր խաննա զփեննա. (Եփր. թագ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
—ուցանեմ

Voix Active

Indicatif
Présent
ես սարտուցանեմ
դու սարտուցանես
նա սարտուցանէ
մեք սարտուցանեմք
դուք սարտուցանէք
նոքա սարտուցանեն
Imparfait
ես սարտուցանեի
դու սարտուցանեիր
նա սարտուցանէր
մեք սարտուցանեաք
դուք սարտուցանեիք
նոքա սարտուցանեին
Aoriste
ես սարտուցի
դու սարտուցեր
նա սարտոյց
մեք սարտուցաք
դուք սարտուցէք
նոքա սարտուցին
Subjonctif
Présent
ես սարտուցանիցեմ
դու սարտուցանիցես
նա սարտուցանիցէ
մեք սարտուցանիցեմք
դուք սարտուցանիցէք
նոքա սարտուցանիցեն
Aoriste
ես սարտուցից
դու սարտուսցես
նա սարտուսցէ
մեք սարտուսցուք
դուք սարտուսցջիք
նոքա սարտուսցեն
Formes d'impératif
Prohibitif
դու մի՛ սարտուցաներ
դուք մի՛ սարտուցանէք
Impératif
դու սարտո՛
դուք սարտուցէ՛ք
Exhortatif (thème du présent)
դու սարտուցանիջիր
դուք սարտուցանիջիք
Exhortatif (thème du passé)
դու սարտուսջի՛ր
դուք սարտուսջի՛ք