adj.

ՍԱՐՍՌԱՍԷՐ (կամ ՍԱՐՍՌԱՍԵՐ). Որ սիրէ կամ սովոր է ի բնէ սարսռալ.

Սահեալ ի վերայ յորձախոր, անդնդապտոյտ, սարսռասէր, անհանգիստ, յուզակ ալեացն. (Ագաթ.։)