Սռինչք

s.

ՍՌԻՆՉՔ. σιγμός, συρηγμός, συρισμός stridor, sibilus, fistulae sonus. գրի եւ ՍՌԻՉՔ, ՍՌԻՃՔ. Շռինչ. շռնչիւն. շչիւն. սուլումն. հնչիւն իբր սրնգի, ճախարակի, եւ այլն.

Կիսաձայնք ասին ... (իբր) ի մրմունջս եւ ի սըռինչս. (Թր. քեր.։)

Զեպերականն եւ զհեգնականն առնել ճառս եւ սռիչս. (Երզն. քեր.։)

Սարեկ ի սռիճս եւ ի մրմունջս թեւակոխէր, եւ ի պար յաւելոյր. (Մխ. առակ. ՟Ճ՟Լ՟Գ։)