cf. Սպրկուկ.
ՍՊՐԿԻԿ կամ ՍՊՐԻԿ ՍՊՐԿՈՒԿ. գրի եւ ՍՐԲԿԻԿ. Մաքուր. ջինջ. յստակ. փայլուն. ողորկ. արծնեալ.
Հարկաւոր է այնոցիկ (սպասուց) սպրկիկ լինել. (Լմբ. պտրգ.։)
Երթայր նստէր ինքըն լըռիկ, աղօթք առնէր խիստ սըպըրկիկ։ Կայր թագաւոր մի աղքատիկ, ւէր քահանայ խիստ սըպըրկիկ. (Շ. առակք.։)
Սպրկիկ եւ կակուղ գետին։ Պարտ է հնձանքն լուանալ սպրիկ։ Կոխողն հնձանի սպրկիկ պիտի յամէն ախտից, ի գոգութենէ, եւ այլն։ Դի՛ր ի սպրկիկ պուտուկ. (Վստկ.։)
Վայրի քօ՛շ մի կայր քարձուկ, անուշահոտ ու սըպըրկուկ. (Շ. առակք.։)