sponge;
սուտ —, bastard —, alcyonium;
— լսնոսկւոյ, spongy platina;
սրբել, ջնջել սպնգաւ, to sponge, to clean or wipe off with a sponge;
ընդ սպնգով ծածկել զերկաթ, զնետ, to admonish kindly, to warn gently.
ՍՊՈՒՆԳ որ եւ ՍՊՈՒՆԿ. յն. սբօ՛նղօս . լտ. սբօ՛նճիտ. σπόγγος spongia. ար. պ. սէֆէնճ, իսֆիւնճ. Սաթնուկ. բոյս ծովային որպէս սունկ՝ ծակոտկէն յամենայն կողմանց, փափուկ եւ թեթեւ, որ յինքն ծծէ զջուր, եւ դիւրաւ մաքրէ զխոնաւուտ աղաս. սիւնկէր, սօնկէր.
Սպունգ լի քացախով։ Սպունգ լցեալ քացախով. (Մտթ. ՟Ի՟Է. 48։ Մրկ. ՟Ժ՟Բ. 35։ Յհ. ՟Ժ՟Թ. 29։)
Զօրէն սպընգի անգայտացոյց. (Փիլ. լիւս.։)
Սպունկն աման է ճիճոյ, որ ի ծովն լինի, զոր մարդիկ ամպ անուանեն. (Զքր. կթ.։)
Սպնգով թացեալ. (Կոչ. ՟Ժ՟Գ։)
Ոչ ոք սպունկ վիրացն մատուցանէր (առ ի սրբել զչարաւն). (Իսիւք.։)
Իբրեւ սպունկաւ իւիք յինքն հաւաքեալ ժողովէր. (Սանահն.։)
Տեսեալ զնա առիւծուն՝ աջ թաթիւն որպէս սպունգաւ սրբէր զքրտունսն. (Հ=Յ. օգոստ. ՟Ժ՟Գ.։)
Սպունկով կարեկցութեան ջնջեաց զարտասուս այրեաց. (Ոսկ. մտթ.։)
Ընդ սպունկաւն ծածկեալ ունէր զերկաթն (նաթան ի յանդիմանելն զգաւիթ ոճով). (Ոսկ. ապաշխ.։)
(Ի սոյն նմանութիւն թուի բերիլ եւ բանն Արծր. որ եդաւ ի բառն Սպուգ։)