to lighten;
to throw out sparks, to scintillate, to sparkle, to gleam, to shine;
to cause to flash or sparkle;
— զփայլատակունս, to make the lightning flash;
բոց աստուածային յաչաց նորա —կէր, divine fire flashed from his eyes;
ἁστράπτω, ἑξαστράπτω fulguro στίλβω splendeo, luceo τηλαυγέω longe splendorem spargo. Փայլատակունս արձակել. փայլակել. շողալ. շողշողել. փայլել. ծագել. կածկլտալ, փալփլիլ.
Որպէս փայլակն փայլատակեալ ի ներքոյ երկնից։ Ի փայլատակել նորա առաջի նոցա։ Հուր փայլատակէր ի նմանէ. (Ղկ. ՟Ժ՟Ե. 24։ Սղ. ՟Ժ՟Է. 13։ Եզեկ. ՟Ա. 4։)
Ի պղնձապատ վահանացն նշոյլքն զլերամբքն փայլատակէին. (՟Ա. Մակ. ՟Զ. 30։)
Յանկարծակի շուրջ զնովաւ փայլատակեաց լոյս յերկնից։ Զմիջաւուրբն յանկարծակի յերկնից փայլատակեալ լոյս սաստիկ զինեւ. (Գծ. ՟Թ. 3։ ՟Ի՟Բ. 6։)
Որ իբրեւ ել ի ջրոյն, լոյս շուրջ փայլատակեալ զնովաւ. (Խոր. ՟Բ. 86։)
Ոչ յերկրէ, այլ յերկնից փայլատակիցէ փառօք հօր. (Սարգ. ՟բ. պ. ՟Բ.)
Պայծառացաւ եւ փայլատակեցաց ցոյցք վարդապետութեանն։ Աստուածասէր թագուհեացն, որք ընդ ձերոյդ հեզութեան փայլատակեն. (Ոսկ. ի մելիտ.։ Պրպմ. ՟Լ՟Է։)
ՓԱՅԼԱՏԱԿԵՄ, եցի. ն. ՓԱՅԼԱՏԱԿԵՑՈՒՑԱՆԵՄ. ἁστράπτω fulguro, corusco, emitto fulgura. Ցայտեցուցանել զփայլեցուցանել. հանել զփայլակն. ծագել. փայլեցուցանել.
Փայլատակեա՛ (կամ փայլեա՛) զփայլատակունս քո։ Փայլատակեցին ի ձեզ զլոյս եւ զհուր. (Սղ. ՟Ճ՟Խ՟Գ. 6։ Ագաթ.։)
Փայլատակեցոյց զփայլատակունս։ Սաստիկ կայծակունս յաչաց փայլատակեցուցանիցեն. (՟Բ. Թագ. ՟Ի՟Բ. 15։ Իմ. ՟Ժ՟Ա. 19։)