doué de la plus grande sagesse.
ԱՄԷՆԻՄԱՍՏ կամ ԱՄԵՆԻՄԱՍՏ. πάνσοφος. omniplenus sapientia, sapientissimus Լի ամենայն իմաստութեամբ. իմաստուն ամենայնիւ յամենայնի. ամենագէտ. ասի պարզապէս զԱստուծոյ եւ զաստուածայնոց. ամմէն իմաստութիւն ունեցօղ.
Ամէնիմաստ ամենից հայր. (Շար.։)
Ամենիմաստն Աստուծոյ։ Ամենիմաստ կամօք. (Յճխ.։)
Քում ամէնիմաստ էութեանդ. (Նար.։)
Յամէնիմաստէն Աստուծոյ յերեսաց սարտուցեալ. (Գանձ.։)
Ամէնիմաստն աստուածաբանութիւն (Սուրբ գիրք).( Դիոն. երկն. ՟Դ։)
Բազմիմաստ եւ հանճարեղ. կարի իմաստուն ոք ի մարդկանէ. խիստ խելացի. փէք ագըլլը. ալիմ.
Ամենիմաստի է զարուեստն (այս ինքն յարուեստի՝) յառաջ քան սկսանել զիմեքէ կազմածէ՝ զբաւականն գիտել նիւթ։ Ամենայն տունն Աբրահամու ամէնիմաստին։ Առ Մովսէսի ամէնիմաստին. (Փիլ.։)
Ամէնիմաստ թագաւորն Սողոմոն. (Պիտ.։)
Ամէնիմաստն Պօղոս։ Ամէնիմաստին Պօղոսի. (Սարկ. հանգ.։)
Ծանեաւ ամէնիմաստն (առաջնորդ վանից). (Վրք. հց.։)
Որ ինչ ունի յինքեան զնշանակս բազում իմաստութեան եւ հանճարոյ.
Պատուասիրել իմով ամէնիմաստ արուեստիւս. (Խոր. ՟Գ. 68։)
Ամենիմաստ հանճարով առլցեալ. (Ճ. ՟Ա.։)
Ամէնիմաստ խրատ, կամ գիտութիւն, իշխողութիւն, երջանկութիւն, գոյութիւն. (Պիտ.։)