Ամօթոյ, ոյք

ԱՄՕԹՈՅ եւ ԱՄՕԹՈՅՔ. Սեռականն բառիս ամօթ. որպէս ա. եւ գ. ամօթալի. ամաչելի. եւ ամօթալիք. ամօթանք. առականք. որ եւ ԱՄՕԹ ասի. խպնելու բան կամ տեղ, ամօթը. այպլը. այըպը. ուտ. ἁσχήμων, τὰ ἁσχήμονα, εὑσχήμονα, τὰ τῆς ἁσχημοσύνης quae sunt pudoris, turpia, pudenda

Որ գարշելոյ եւ ամօթոյ են։ Զի ամօթոյ են. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 17։ Եփր. տիտ.։)

Ի բանիցն լինին գործք ամօթոյք եւ անօրէնութիւնք. (Վրք. հց. ՟Բ։)

Զամօթոյ մարմինսն ի պարկեշտագոյն կողմանսն թաքուցեալ պահէ. (Կոչ. ՟Դ։)

Այնքան միայնխ մինչեւ զամօթոյսն ծածկել անդամս. (Պիտ.։)

Ամօթոյքն մեր առաւել եւս պարկեշտութիւն ունին. (՟Ա. Կոր. ՟Ժ՟Բ. 13։)

Ձեռք՝ որ ըստ աղտեղի ցանկութեանց ի յամօթոյսն շարամերձեալ. (Յճխ. Ի։)