cf. Այբուբենք.
ԱՅԲԲԵՆ ԱՅԲԲԵՆՔ ԱՅԲ ԵՒ ԲԵՆ ԱՅԲՈՒԲԵՆՔ. Հայկական նշանագիրք ողջոյն. ալփաբետք. էլիֆպա, էլիֆպէ.
Ալֆավիդայ. յայնմ տեղւոջ՝ ուր այբբենքն են գրեալ։ Կոմիտաս արար զերգս շարականաց հայերէն այբբենիւք, որոյ սկիզբն է այս, Անձինք նուիրեալք. (Մաշտ. ջահկ.։ Վրդն. պտմ.։)
Զհռովմայեցի եւ զհելլենացի ստացայ զխրատ (զուսումն), բայց զայբ եւ բեն (կամ զայբ եւ զբեն) վայրենւոյս այսորիկ (գեղջուկ եգիպտացւոց) ոչ երբէք ուսայ. (Վրք. հց. ձ։)
Գրէ նմա նախ զայբ եւ զբենսն։ Ուսաւ զայբ եւ բենս. (Լմբ. սղ.։)
Մեկնեաց զայբուբենսն զամենայն։ Ի հայերէն այբուբենսն. (Ճ. վրք. ածաբ.։)
Ի վերայ այբուբենիցն յարմարեալ շարագրեաց։ Ըստ թուոյ այբուբենացն գրոյ (լատինացւոց՝ իգ) վանորայս շինեաց. եւ այսպէս կատարեաց զամենայն այբբենքն. (Մարթին.։)