s.

indocility;
irregularity, licentiousness;
incorrigibleness.

s.

ἁπαιδευσία. imperitia. Անխրատն գոլ. անհմտութիւն. անմտութիւն. անկրթութիւն. խեռութիւն. ստահակութիւն. թալիմսիզլիք. ճահիլլիք.

Վասն անխրատութեան խստութեան լեզուի իւրեանց։ Մեռանի նա ընդ անխրատս վասն անխրատութեան. (Ովս. ՟Է. 16։ Առակ. ՟Ե. 23։)

Անուսումնութիւն եւ անխրատութիւն. (Փիլ. լին.։)

Ո՛վ անխրատութեանն, ո՛վ յիմարութեան. (Ածաբ. աղք.։)

Անխրատութիւն է այս։ Բազում եւ այսուիկ, ո՛վ աստուածամարտք, զանխրատութիւն ունել գտանիցիք. (Կիւրղ. գանձ.։)

Անխրատութիւն՝ ամենայն ախտից մայր է. (Եւագր. ՟Թ։)

Կարծրացեալ անխրատութեամբ սիրտ քո՝ խոտորեսցի. (Լմբ. սղ.։)

Մարգարէք զանխրատութիւն մարդկան խրատեցին. (Հ. կիլիկ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif անխրատութիւն անխրատութիւնք
accusatif անխրատութիւն անխրատութիւնս
génitif անխրատութեան անխրատութեանց
locatif անխրատութեան անխրատութիւնս
datif անխրատութեան անխրատութեանց
ablatif անխրատութենէ անխրատութեանց
instrumental անխրատութեամբ անխրատութեամբք