Անխօսուն, սնոց

cf. ԱՆԽՕՍ. ἅλογος, ἁλογίστως, ἅφωνος.

Արձակեցեր ի վերայ նոցա զբազմութիւն անխօսուն անասնոց։ Իբրեւ անխօսուն մանկանց դատաստան ընդ խաղ արձակեցեր։ Զէշն անխօսուն. (Իմ. ՟Ի՟Ա. 16։ ՟Ժ՟Բ. 25։ ՟Բ. Պետ. ՟Բ. 16։)

Զխօսունս եւ զանխօսունս. (Եզնիկ.։)