ԱՆԿԱՍԿԱԾԱՒՈՐ ԱՆԿԱՍԿԱԾԵԼԻ cf. ԱՆԿԱՍԿԱԾ.
Յանկասկածաւորն վայրի. (Նար. ՟Կ՟Գ։)
Զանկասկածելի զՈղականն (ամուր). (Եղիշ. ՟Գ։)
Ապաւէն անկասկածելի. (Նար. ղ։)
Անկասկածելի մնալ նոցա ի նոցանէ. (Ճ. ՟Ա.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | անկասկածաւոր | անկասկածաւորք |
accusatif | անկասկածաւոր | անկասկածաւորս |
génitif | անկասկածաւորի | անկասկածաւորաց |
locatif | անկասկածաւորի | անկասկածաւորս |
datif | անկասկածաւորի | անկասկածաւորաց |
ablatif | անկասկածաւորէ | անկասկածաւորաց |
instrumental | անկասկածաւորաւ | անկասկածաւորաւք |