imperfect, incomplete, defective, faulty;
imperfectly, incompletely, faultily;
imperfect tense.
ἁτελής, ἁτέλεστος. imperfectus. Որ չէ կատարեալ. ոչ լրացեալ. թերի. թերակատար. պակասաւոր. տհաս. քեմալսըզ. նաթէմամ. գուսուր. էքսիք.
Անկատար ժամանակօք տունկք մրգաբերք. (Իմ. ՟Ժ. 7։)
Ըստ մասինն՝ անկատար ելով՝ ո՛չ է ամենայն։ Ծնանի՝ ոչ կատարեալ գործ, այլ անկատար, իբր թէ մանուկ։ Ուր ոչ է մերձ Աստուած, անկատար է այն ամենայն. (Փիլ.։)
Որ յաւելուածոց տակաւին կարօտ է, անկատար է. (Կիւրղ. գանձ.։)
Որպէս յանկատարից ի բաց ընտրէ զկատարեալսն. (Դիոն. եկեղ.։)
Զանկատարսն մտօք եւ մարմնով. (Յճխ. ՟Թ։)
Իմաստասէրն խնամ տանի անկատար ոգւոց։ Միոյ մասին պակաս ելոյ՝ հարկ է զբոլորն անկատար գոլ. (Սահմ. ՟Ե. ՟Ժ՟Թ։)
Անկատար հասակք. (Պիտ.։)
Ոչ անկատար վարժմամբ յանգեալ. (Խոր. ՟Գ. 62։)
Մանկունք՝ անկատար լեզուաւ զհայրն պարգեւատու արարին. (Կլիմաք.։)
Անկատար բան. (Նիւս. կազմ.։)
Կատարեալ, եւ անկատար թիւ. (Սահմ. ՟Ե։)
Եւ անգործ. որ չէ եդեալ ի գործ. չելեալ ի գլուխ. եւ ոչ կատարելի.
Անտես եւ անկատար թողուլ զհրամանն. (Պիտ.։)
Ամենայն գրեալք կատարեսցին ի հանդերձեալսն. զի յոլովագոյնք (դեռ) են անկատարք. (Շ. բարձր.։)
Երդնոյր զերդումն անկատար. (՟Գ. Մակ. ՟Դ. 23։)
Կամ չկատարօղ.
Ոչ ձեզ անլուր լինել, եւ անկատար հրամանացն. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 41։)
Եւ անկատարած. անվերջ. եւ անել. նիհայէթսիզ. չըգմազ.
Որք զերկին եւ զերկիր անսկիզբն եւ անկատար ասացին. (Վեցօր. ՟Ա։) եւ (Շիր.։)
Ընդ անկատար ուղին հետեւել. (Նար. ՟Ձ՟Բ։)