rebellious, disobedient, refractory, contumacious, factious, seditious;
—ք, conspirators;
ժողով, միաբանութիւն —աց, conspiracy.
(իբր հյ. ի բաց ստամբակեալ, ստահակեալ. կամ որպէս յն. աբօսդա՛դիս. աֆէսդիգօ՛ս այսինքն բացակացեալ) ἁποστάτης, ἁφεστικός. rebellis, apostata, desertor, τύραννος. tyrannus. Վտարանջեալ. ընդվզեալ. անհնազանդ գլխոյ իւրոյ. դիմադարձ. հեստեալ. անսաստ. բռնաւոր. բռնակալ. գլուխ քաշօղ.
Որոշեցից ի ձէնջ զամպարիշտս եւ զապստամբս։ Որ ապստամբ եղեն յարդարութեանց քոց։ Քաղաքդ այդ յաւիտեանս ժամանակաց ապստամբ է, եւ այլն։
Առ բարեգործն իւր ապստամբ. (Խոր. ՟Բ. 85։)
Զբազում ազգս ապստամբացն հարեալ է։ Հանդերձ եւ այլ ապստամբօք։ Յապստամբաց գնդէն եմ. (Փարպ.։)
Ի խորհուրդ միաբան ապստամբիցն էր։ Եւ դու յապստամբիցն ես եկեալ. (Լաստ. ՟Գ. եւ ՟Դ։)
Ի յահարկութիւն ապստամբիցն. (Շար.։)
Գոռոզն, կամ վիշապն ապստամբ. (Նար.։)
Գազանն ապստամբ (սատանայ). (Ագաթ. եւ այլն։)
Նմանութեամբ կամ լայնաբար ասի.
Է ցաւ որում գտցեն հնարս առողջութեան, եւ է որ ապստամբ է ի հնարից նոցա. (Եղիշ. ՟Ը։)
Հիւանդութիւն կամ ցաւ ապստամբ ի բժշկական դեղոց. (Հ=Յ.։)
(Կիրքն) ո՛չ են ապստամբք ի կամացն հնազանդութենէ, այլ ծառայեն անձնիշխանականին. (Շ. ամենայն չար.։)