that participates in the divine nature or grace.
ὀμόθεος ejusdem deitatis consors Կցորդ աստուածութեան, կամ հաղորչ Աստուծոյ, բնութեամբ. որպէս աստուածային անձինք ի մէջ իւրեանց, եւ համապատուութիւն նոցա.
Առժամայն իսկ ծանօթ եղեալ էական անծինն որդւոյ, եւ միաբուն եւ աստուածակից պատուին, եւ ամենակար զօրութեան նորին. (Ագաթ.։)
Եւ որպէս Մարմինն Քրիստոսի միացեալ ընդ անձին բանին. եւ ըստ Աստուածաբանին՝ Աստուածացեալ, եւս եւ Զուգաստուած առձային.
Ոչ փոփոխելով բնութեան, կամ խառնակելով ասելի է աստուածանալ զամարմինն տեառն, որ աստուածակից եւ Աստուած եղեւ. այլ որպէս ասէ աստուածբան, յորոց մինն աստուածացոյց, եւ մին աստուածցաւ, եւ վստահանամք ասել՝ ընդ Աստուծոյ եւ Աստուած. (Դամասկ.։)
Եւ որպէս Հաղորդեալ Աստուծոյ շնորհօք, որպէս հրեշտակք, եւ մարդիկ.
Քրիստոսի լինել կերպարանակից, մանաւանդ թէ աստուածակիցք. (Երզն. քեր.։)